Nasza wspólnota parafialna ma dwóch Patronów. Patronem kościoła parafialnego jest święta Anna, natomiast patronem parafii jest Św. Jan Kanty. Z tej racji obchodzimy dwa odpusty parafialne w ciągu roku: w uroczystość wspomnienia św. Anny tj. 26 lipca i wspomnienie liturgiczne św. Jana Kantego tj. 20 października.
Patronka – Św. Anna. Nie istnieją żadne potwierdzone wiadomości historyczne o życiu Św. Anny, nie znajdziemy ich również w Księgach Pisma Świętego. Ewangelie milczą na ten temat. Informacje dotyczące życia świętej dopełnia jednak bogata literatura apokryficzna, wywodząca się z początków Chrześcijaństwa. Chociaż Apokryfy nie należą do ksiąg natchnionych to w swojej treści, oprócz opisów legendarnych i baśniowych zawierają informacje prawdziwe, przekazywane przez tradycję Kościoła. Najwięcej wiadomości o Św. Annie znajdziemy w Protoewangelii Jakuba, powstałej w drugiej połowie II wieku oraz powstałej później Ewangelii Pseudo-Mateusza. Święta Anna matka Matki Boskiej i babcia Pana Jezusa Chrystusa pochodziła z Betlejem, z rodziny kapłańskiej. Jej imię pochodzi z hebrajskiego i oznacza łaskę. Św. Anna otrzymała od swoich rodziców staranne wychowanie, pogłębione przez służbę w świątyni Jerozolimskiej. W wieku 24 lat poślubiła Św. Joachima pochodzącego z rodu Dawidowego, wychowanego w zamożnej i znakomitej rodzinie w Nazarecie. Święci Anna i Joachim byli kochającym i bogobojnym małżeństwem. Swoim majątkiem wspomagali zarówno świątynie jak i osoby potrzebujące. Niestety przez długi czas małżeństwa nie zostali obdarzeni potomstwem. Jak podaje literatura apokryficzna, dopiero 40 dniowy post Joachima oraz modlitwy obojga małżonków sprawiły, że po 20 latach oczekiwania urodziła im się córka. Nazwali ją Maria, imię pochodzi od hebrajskiego Miriam i oznacza radość. Wspomnienie Św. Anny i Św. Joachima obchodzi się 26 lipca. Kult Św. Anny rozpoczął się na Wschodzie, najstarsza bazylika pod wezwaniem Świętej została zbudowana w 550 r., w Konstantynopolu przez cesarza Justyniana. Najstarszy na świecie wizerunek Św. Anny pochodzi z VIII w., który znajduje się w rzymskim kościele S.M. Antiqua. Z tego samego okresu pochodzi fresk przedstawiający świętą, odkryty przez polskiego archeologa w Faras, w Nubii. Święta Anna od wieków średnich również w Polsce otaczana jest wielka chwałą. Istnieje wiele świadectw jej kultu. Ku czci Św. Anny powstało wiele kościołów, jest ona patronką wielu miejscowości oraz pięciu zakonów żeńskich. W muzyce kościelnej wieków średnich zostało zapisanych 118 hymnów oraz 36 sekwencji poświęconych świętej. Jest ona patronką: matek, wdów, kobiet oczekujących dzieci, małżeństw i dzieciństwa, gospodyń, górników, piekarzy, żeglarzy. W Polsce kult Św. Anny w sposób szczególny rozwinął się na Śląsku. Pierwsze ośrodki kultu Św. Anny powstały we Wrocławiu (1386) oraz w Starym Oleśnie (1414). W kościele oo. Franciszkanów w Opolu znajduje się kaplica z roku 1309, a w niej polichromia przedstawiająca Św. Annę z Matką Bożą i Dzieciątkiem Jezus na rękach. Największym oraz najbardziej odwiedzanym przez pielgrzymów ośrodkiem kultu świętej jest w Polsce Góra Świętej Anny na Opolszczyźnie, dawniej zwana Górą Chełmską lub Górą Św. Jerzego.
Jan Wacięga z Malca pod Kętami (stąd „Kanty”) urodził się w Małopolsce 23 czerwca 1390 roku z rodziców Stanisława i Anny, mieszczan, wychowany w szczerej pobożności. Po ukończeniu szkoły parafialnej i średniej studiował w Krakowie filozofię i teologię. Zdobywszy doktorat, wykładał teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, z krótką przerwą, przez lat przeszło pięćdziesiąt.
Głęboką wiedzę łączył z niezwykłą świętością życia. Był mężem modlitwy i umartwienia. Pościł, przez całe życie kapłańskie, wstrzymując się od potraw mięsnych.
Odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej; czterokrotnie pieszo pątnował do Rzymu, chcąc dać dowód swojej wierności i czci dla Namiestnika Chrystusowego. Ponad wszelkimi cnotami górowała u niego miłość bliźniego i litość dla cierpiących. Biedakom wszystko oddawał, wracał nieraz boso z miasta, gdyż obuwie podarował ubogiemu. Uczynki miłosierdzia co do ciała przewyższał jeszcze uczynkami miłosierdzia co do duszy. Bezustannie modlił się za grzeszników, pokutował za nich, a już szczególną miłością otaczał uczącą się młodzież. Zmarł 24 grudnia 1473 roku.
Beatyfikowany 27 września 1680 roku., kanonizowany przez papieża Klemensa XIII, 16 lipca 1767 roku. W Polsce wspominany jest w liturgii dnia 20 października, zaś w całym Kościele w Wigilię Bożego Narodzenia.
Polecamy lekturę opracowań dotyczących naszego Patrona dostępnych w internecie:
Alina Świeży-Sobel, opoka.org
– Po prostu Święty…
Ks. Stanisław Hołodok, opoka.org
– Święty Jan Kanty
Ks. A.S., opoka.org
– Jan z Kęt – profesor pełen dobroci
Internetowa Liturgia Godzin, katolik.pl
– Święty Jan Kanty, prezbiter
